Το σχολείο μας στις 19 -3- 22 λίγο πριν τον Εθνικό εορτασμό της 25ης Μαρτίου 1821, αποφάσισε να επισκεφθεί την ορεινή Αρκαδία και την ιστορική πόλη της Δημητσάνας, ώστε οι μαθητές μας να έχουν καλύτερη βιωματική προσέγγιση της ιστορίας του τόπου μας .
Δύο ώρες ήταν αρκετές για να βρεθούμε από την Καλαμάτα στα γεμάτα μνήμες λιθόστρωτα καλντερίμια της παλιόκαιρίτικης πολιτείας και να ανασάνουμε τον παγωμένο αέρα του Μαίναλου.
Στα Ομηρικά χρόνια, στη θέση της σημερινής κωμόπόλης βρισκόταν η Αρχαία Τεύθις.
Στην εποχή της τουρκοκρατίας η Δημητσάνα υπήρξε ισχυρό πνευματικό κέντρο και γνώρισε ακμή από τα μέσα του 18ου αιώνα έως στις αρχές του 19ου αιώνα. Τα περισσότερα από τα επιβλητικά κτίρια που διασώζονται σήμερα χτίστηκαν εκείνη την εποχή.
Η Δημητσάνα υπήρξε προπύργιο του πνεύματος. Εδώ βρισκόταν το<< φροντιστήριο των ελληνικών γραμμάτων, όπου φοίτησαν επώνυμοι άνδρες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις ιστορικές εξελίξεις του απελευθερωτικού αγώνα. Ανάμεσά τους ήταν ο Παλαιών Πατρών Γερμανός και ο Άγιος Εθνομάρτυρας Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄.
Στη Δημητσάνα χτύπησε η καρδιά του ξεσηκωμού του έθνους. Οι νερόμυλοι μετατράπηκαν σε μπαρουτόμυλους που προμήθευαν με πυρίτιδα τα καριοφίλια της Επανάστασης.
Το σχολείο μας επισκέφθηκε τη δημόσια βιβλιοθήκη της σχολής της Δημητσάνας με σπάνια χειρόγραφα από τον αγώνα του 1821, επίσης επισκεφθήκαμε το σπίτι του Παλαιών Πατρών Γερμανού στο οποίο στεγάζεται το εκκλησιαστικό μουσείο, ενώ επισκεφτήκαμε και την κατοικία του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄. Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το πολύ γνωστό υπαίθριο μουσείο υδροκίνησης. Απολαύσαμε τη φυσική τοποθεσία με τα πλατάνια και τα τρεχούμενα νερά και παρακολουθήσαμε ρεαλιστικά με τη χρήση οπτικοακουστικών μέσων τη λειτουργία ενός πλήρους βιοτεχνικού συγκροτήματος υδροκίνησης της εποχής αλλά και το χρονικό της επεξεργασίας της πυρίτιδας η οποία είχε πολύ καθοριστικό ρόλο στην Ελληνική επανάσταση. Η ξενάγηση ήταν υποδειγματική και η τοποθεσία υπέροχη!
Από την εκδρομή μας βέβαια δεν έλειψε η επίσκεψη στην ιστορική μονή Αιμυαλών με τα αιωνόβια πλατάνια και τα κυπαρίσσια της. Η αγιογράφηση του καθολικού της μονής έγινε από τους γνωστούς ζωγράφους Δημήτριο και Γεώργιο Μόσχο από το Ναύπλιο, το 1608 και εντάσσεται στην Κρητική σχολή. Η μόνή πανηγυρίζει στο γενέσιο της Θεοτόκου, 8 Σεπτεμβρίου, όπως μας ενημέρωσε ο πολύ φιλόξενος ηγούμενος της. Έτσι με το μυαλό γεμάτο ιστορικές μνήμες και εικόνες επιστρέψαμε στην πόλη μας.
Στο σημείο αυτό δεν θα παραλείψουμε να ευχαριστήσουμε τον πατέρα Δρ. Ιάκωβο Κανάκη,Θεολόγο του σχολείου μας ο οποίος φρόντισε με πολύ αγάπη, την όλη επίσκεψή μας εκεί. Επίσης ευχαριστούμε τον υποδιευθυντή του σχολείου μας Κο Καραβλίδη Αλέξανδρο που ήταν ο υπεύθυνος της εκδρομής μας καθώς και τις συνοδούς καθηγήτριες Κα Τσιάγκρα Σ. και Κα Κρομλίδου Άννα.
